herdefiniëring van de dood om orgaandonatie mogelijk te maken
Het criterium van de dood van de hele hersenen werd voor het eerst formeel voorgesteld door de “Ad Hoc Committee of the Harvard Medical School to Examine the Definition of Brain Death” in een “Special Communication”, gepubliceerd in JAMA in 1968. Sindsdien hebben alle staten in de Verenigde Staten en veel westerse landen hebben deze definitie van de dood onderschreven. De sterkste verdediging van het concept van “hersendood” werd geleverd door Bernat, Culver en Gert in een reeks artikelen die begin jaren tachtig werd gepubliceerd, waarin de nadruk werd gelegd op de belangrijke verschillen tussen de definitie en de criteria van dood en de tests voor dood. Zorgvuldige analyse toont echter aan dat hersen gerelateerde doodscriteria niet stroken met traditionele opvattingen over dood. Dus hoewel de dood goed wordt opgevat als een biologisch fenomeen, “hersendood” is een sociale constructie die is gecreëerd voor utilitaire doeleinden, in de eerste plaats om orgaantransplantatie mogelijk te maken. De beste definitie van de dood is “de gebeurtenis die het stervensproces scheidt van het proces van desintegratie” en het juiste criterium voor de dood bij mensen is “de permanente stopzetting van de bloedcirculatie”. Desalniettemin, omdat hersen gerelateerde doodscriteria algemeen aanvaard zijn en omdat onze samenleving blijk heeft gegeven van een sterke toewijding aan orgaantransplantatie, zou het loslaten van het concept van hersendood ernstige politieke problemen veroorzaken. Het afschaffen van de “dode donorregel” zou het probleem van het verkrijgen van organen voor transplantatie oplossen, maar zou andere, even ernstige, politieke problemen creëren. Behoud van het concept van hersendood als een sociale constructie,
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9311069/