De Wet op orgaandonatie geldt voor iedereen die in Nederland ‘overlijdt’, dus ook voor personen die niet (standaard) in Nederland wonen of die niet de Nederlandse nationaliteit hebben. Ook kinderen vallen onder deze regel. Personen die een half jaar twee derde van de tijd rechtmatig in Nederland wonen, kunnen zich registreren in het Donorregister. Ook asielzoekers die in de procedure zitten voor een (permanente) verblijfsvergunning, kunnen zich registreren. Daarom moet bij buitenlanders die langer in Nederland verblijven het Donorregister geraadpleegd worden. Daarnaast moet het ziekenhuis redelijke inspanningen verrichten om na te gaan of er een handgetekende verklaring of donorcodicil aanwezig is. Is de persoon niet geregistreerd en heeft hij geen handgetekende verklaring of donorcodicil achtergelaten? Dan moet de familie beslissen over donatie. Is de familie niet bereikbaar, dan is donatie niet toegestaan. Personen die tijdelijk in Nederland zijn, bijvoorbeeld vanwege een vakantie, kunnen ook donor zijn. Dat geldt ook voor mensen die op doorreis ons land aandoen. De Nederlandse wetgeving is dan van toepassing. De familie moet toestemming geven voor de donatie.

HET DONORREGISTER IS NIET GELDIG VOOR MENSEN DIE NEDERLAND VERLATEN.

Dat gaat al op zodra u de grens overgaat voor vakantie maar ook – en dat is minder bekend- als u het land verlaat voor emigratie. Emigranten vallen bij hun vestging in het buitenland onder de wet en regelgeving van dat land. Het is dus zaak daar zelf direct aandacht aan te schenken.
Bij terugkeer in Nederland vallen de vakantiegangers weer onder het donorregister maar emigranten die terugkeren moeten hun keuze in het donorregister wel degelijk opnieuw zelf invullen. Mochten emigranten tijdelijk terugkeren in Nederland zoals bij familiebezoek, dan wordt in voorkomend geval de familie geraadpleegd.